به گزارش تحریریه، به طور حتم سوم دسامبر (۱۲ آذرماه) در تقویم ونزوئلا، روزی به‌یادماندنی با پیروزی خاص ثبت خواهد شد، روزی که موافقان و مخالفان در یک جناح به‌پای صندوق‌های رأی رفتند تا سلب مالکیت امپریالیستی که ۱۵۰ سال پیش تنظیم شده بود را حل‌وفصل کنند.

در این همه‌پرسی مشورتی و غیراجباری که در راستای اراده ونزوئلا برای دفاع از تمامیت ارضی و حق تاریخی خود بر منطقه اسکیبو برگزار شد، ۱۰ میلیون و ۴۳۱ هزار و ۹۰۷ رأی‌دهنده مشارکت کردند تا به پنج پرسش از جمله آیا شما با ایجاد ایالت گوایانا اسکیبا و توسعه سریع طرحی مبنی‌بر اعطای تابعیت و شناسنامه ونزوئلا، مطابق با توافقنامه ژنو و قوانین بین‌المللی و در نتیجه، گنجاندن منطقه مذکور در نقشه خاک ونزوئلا موافق هستید؟ پاسخ دهند که پس از شمارش آرا، مشخص شد ۹۸.۱۶ درصد جهت الحاق اراضی ازدست‌رفته با دولت همراه و همگام هستند و به سایر پرسش‌ها هم پاسخ مثبت ۹۵ درصدی دادند.

موفقیت مهمی که مقامات ونزوئلایی آن را یک پیروزی بزرگ برای وحدت ملی عنوان و خاطرنشان می‌کنند که این تنها همه‌پرسی بود که در آن هیچ برنده یا بازنده‌ای وجود نداشت؛ بلکه یک پیروزی فوق‌العاده برای کشور در برابر ادعاهای دولت گویان و نقض قوانین بین‌المللی رخ داد و تأثیرات سیاسی بسیار مهمی در زمینه ادعای اسکیبو دارد.

اما نکته حائز اهمیت تر از نگاه رسانه‌های اسپانیایی‌زبان، میزان مشارکت و رأی آری بود که به صندوق‌ها ریخته شد؛ در همین راستا، تارنمای «تله سور» در گزارشی نوشت: با درنظرگرفتن این که در چند سال اخیر، فراخوان‌ها و تصمیمات اپوزیسیون بسیار گسترش‌یافته بود و رهبرانشان با جنبش افراطی شورشی بیش از همیشه همسو بودند، این مشارکت بسیار خوش‌یمن بود زیرا این بار، برخی از رهبران اپوزیسیون بودند که خواستار رأی‌دادن در ۳ دسامبر شدند.

به نوشته این تارنما، البته باید این موضوع را موردتوجه قرار داد که این همه‌پرسی مشورتی بود و نه نوع دیگری از انتخابات، به همین دلیل می‌توانست برخی از بخش‌های حزبی و غیرحزبی را به مشارکت فراخواند که موید وحدت ملی است که رهبران اصلی سیاسی در یک موضوع ماورایی به دنبال آن بودند.

اکنون، استراتژی سیاسی ونزوئلا در مورد اسکیبو می‌تواند بر اساس مشروعیتی که حاکمیت قانون اساسی آن را تحکیم می کند، ساخته شود و این کشور قصد دارد منطقه اسکیبو را مطابق با کنوانسیون ژنو و قوانین بین‌المللی ضمیمه خاک ونزوئلا کند.

مناقشه منطقه اسکیبو بین ونزوئلا و گویان به دوره قبل از استقلال گویان برمی‌گردد. زمانی که گویان مستعمره بریتانیا بود، طبق تصمیم داوری مرزی در سال ۱۸۹۹، رودخانه اسکیبو به‌عنوان مرز غربی گویان تعیین شد.

اما پس از استقلال گویان در سال ۱۹۶۶، عدم شناسایی این مرز باعث درگیری بین دو کشور شد. این منطقه که در حال حاضر به‌عنوان منطقه اسکیبو یا گویانا اسکیبا شناخته می‌شود در غرب رودخانه اسکیبو که در مرکز گویان، در شمال این کشور واقع شده است و از نظر دارابودن منابع طبیعی، بسیار غنی است.

به دنبال فرایند مناقصه یک‌جانبه گویان با بلوک‌های نفتی همچون شرکت آمریکایی اکسون موبیل در قلمرو دریایی اسکیبو، این اختلافات شدیدتر شده تا آنجا که نگرانی‌ها از درگیری نظامی را دوچندان کرده است.

پس از ردوبدل‌کردن اعتراض‌های دیپلماتیک دولت ونزوئلا به تصمیمات نفتی گویان و بی‌نتیجه بودن تلاش ها بود که پارلمان ونزوئلا در ۳۰ شهریور سال جاری (۲۱ سپتامبر) از برگزاری یک همه‌پرسی مشورتی خبر داد تا مردم این کشور نظر خود را در مورد این اختلاف ارضی و الحاق آن منطقه و اعطای تابعیت به ساکنان اسکیبو اعلام کنند.

پایان/